علی خالقی؛ عاطی عبیات
چکیده
إنَّ الجمال عبارة عن كيمياء تحوّل نحاس اللغة إلى ذهب الشعر وتجعل اللغة جوهرة لامعة، فجوهر الشعر هو هذا الجمال حيث يجب أن تعرّف اليها. تعدّ الجماليّة أحسن آلية لوصول إلی المعرفة الکاملة والصحيحة تجاه الشعراء وبحث المتلقي عن جذر وعمق الأفكار والعوالم الداخلية والعاطفية لشعراء ومن هذا المنطلق يدخل الزوايا وأسرار عقولهم بهذا السبيل ...
بیشتر
إنَّ الجمال عبارة عن كيمياء تحوّل نحاس اللغة إلى ذهب الشعر وتجعل اللغة جوهرة لامعة، فجوهر الشعر هو هذا الجمال حيث يجب أن تعرّف اليها. تعدّ الجماليّة أحسن آلية لوصول إلی المعرفة الکاملة والصحيحة تجاه الشعراء وبحث المتلقي عن جذر وعمق الأفكار والعوالم الداخلية والعاطفية لشعراء ومن هذا المنطلق يدخل الزوايا وأسرار عقولهم بهذا السبيل ويفكّر في قصائدهم مع المزيد الفهم والمعرفة. إنَّ سليمان العيسى من روّاد شعر الأطفال السوريين في الوطن العربي ويکون ديوان الأطفال لسليمان العيسى مجموعة من القصائد الفنيّة والتربويّة في حقل الأدب، وقصيدة "حُرُوفنَا الجَميلَة" هي قصيدة تربويّة للأبجديّة العربية ومكتوبة بأسلوب فريد من نوعه، يهتمّ سليمان العيسی بمبادئ الجماليات الفلسفية والموسيقی ذات نغمة مسموعة. يجدر بالذکر أنَّ هذا البحث يتمحور بفاعليّة الموسيقی في قصيدة "حُروفُنا الجَميلَة" في ضوء الجمال الفلسفي ويهدف کيفيّة تجليّات عناصره نحو: التناسب، التوازن، الترتيب، الوحدة، والحدّ المحدّد، والكمال. إنَّ البحث يعتمد بالمنهج الوصفي التحليلي، ويقدّم محتواه من خلال الدراسات المكتبية. تتلخّص أهمّ نتائج لتوظيف الموسيقی في قصيدة "حُرُوفنَا الجَميلَة" من منظر الجمال الفلسفي في المفاهيم التالية: لايزال عناصر الجمال نحو التناسب، التوازن، الترتيب، الوحدة، والحدّ المحدّد، والكمال يسير منهجاً منطقياً حتّی تؤدي إلی موسيقی مسموعة جنباً إلی معاني القصيدة التي تلقي إلی الطفل وتعين به في التعليم وأنّ سليمان العيسی يستخدم بهذه العناصر لتصوير في مستويات الموسيقی والعاطفة.
ادبی
علی خالقی؛ احمد پاشازانوس؛ سیّد محمّد میر حسینی
دوره 14، شماره 49 ، اسفند 1397، ، صفحه 61-80
چکیده
علم صرف با ابزارهای زنده و جذّاب خود، که نوآوری و ابتکار در آن نمایان است، به چگونگی ساختار واژه‌ها و ریشة مفردات می‌پردازد؛ ازاین‌رو با توجه به اهمیت علمی این دانش، لازم است اقداماتی در جهت تسهیل آموزش آن صورت گیرد. کتاب «الکُنَّاش فی الصرف» از آثار ارزشمند أبو الفداء اسماعیل بن علی بن محمود بن ایوب است که تحت تأثیر اندیشه‌های ...
بیشتر
علم صرف با ابزارهای زنده و جذّاب خود، که نوآوری و ابتکار در آن نمایان است، به چگونگی ساختار واژه‌ها و ریشة مفردات می‌پردازد؛ ازاین‌رو با توجه به اهمیت علمی این دانش، لازم است اقداماتی در جهت تسهیل آموزش آن صورت گیرد. کتاب «الکُنَّاش فی الصرف» از آثار ارزشمند أبو الفداء اسماعیل بن علی بن محمود بن ایوب است که تحت تأثیر اندیشه‌های زمخشری و ابن حاجب نوشته شده‌است. پژوهش حاضر براساس روش تسهیل و تیسیر صرفی نزد أبو الفداء انجام می‌شود. أبو الفداء روش تسهیل در صرف عربی را از طریق طراحی جدول‌ها و زیج‌های فارسی، و مِتُدهای بیان آواها برای آموزش صرف به کار بست. این شیوه از آموزش صرف در قرن هشتم اندیشه‌ای نو و متمایز محسوب می‌شد. این پژوهش، توانایی تعلیمی و صرفی أبو الفداء را در آموزش قواعد عربی نشان می‌دهد که اندیشه روشمندش را در مباحث قیاس و آوای حروف و ادغام و تعلیم صیغه‌ها بیان داشته‌است. اهم نتایج این پژوهش به این شرح است: ردّ اصطلاحات سخت و کمیاب در مبحث قیاس و سماع، کاربرد شعر تعلیمی برای سهولت حفظ‌کردن، به‌کارگیری تخفیف در صفات آواها، مخارج حروف در آموزش قرائت‌ها، و استفاده از زیج ایرانی به عنوان عنصری منسجم در آموزش ضمایر متصل و منفصل و صفت مشبهه. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی به تبیین بحث خود پیرامون شخصیت صرفی أبو الفداء و کتاب وی «الکُنّاش فی الصرف» و روش برتر او در آموزش صرف برای مبتدیان در یادگیری زبان عربی پرداخته‌ایم.
ادبی
علی خالقی؛ عبدالعلی آل بویه لنگرودی
دوره 10، شماره 32 ، آذر 1393، ، صفحه 1-23
چکیده
شاعر امروزی می‌کوشد نگاهی نو به سنت شعری گذشته داشته باشد، از این رو، سنت در نگاه وی در ساختارها وزن و زبان محدود نمی شود، بلکه از جهان بینی انسانی او سرچشمه می‌گیرد. به همین منظور پژوهش حاضر موضوع سنت و عناصر هنری آن را در اشعار بلند حیدری شاعر عراقی بررسی می‌کند و به چگونگی بکارگیری سنت توسط شاعر در قصیده های مشهورش می پردازد وارتباطی ...
بیشتر
شاعر امروزی می‌کوشد نگاهی نو به سنت شعری گذشته داشته باشد، از این رو، سنت در نگاه وی در ساختارها وزن و زبان محدود نمی شود، بلکه از جهان بینی انسانی او سرچشمه می‌گیرد. به همین منظور پژوهش حاضر موضوع سنت و عناصر هنری آن را در اشعار بلند حیدری شاعر عراقی بررسی می‌کند و به چگونگی بکارگیری سنت توسط شاعر در قصیده های مشهورش می پردازد وارتباطی را که شاعر میان گذشته و حال ایجاد می‌کند نشان می‌دهد و شخصیت های ادبی، تاریخی و مردمی و حتی شخصیت های معاصر فراخوانده شده در شعر وی را تحلیل می کند تا ارتباط تنگاتنگ شاعر را با میراث گذشته خود در عراق به خواننده بشناساند و اشتیاق فراوان او را به وطن نشان دهد. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی تلاش کرده است ساختار سنت را در اشعار بلند حیدری وا کاوی نماید. یافته های این پژوهش نشان می دهد که بلند حیدری سنت را زنده و نو آورانه به کار گرفته که نشان از عمق آگاهی فردی و فرهنگی او دارد. گرایش او به شخصیت‌های تاریخی بیانگر گستردگی دید شاعرانه ونوگرایانه‌ای است، که گستردگی جهان درون و دمیدن جنبه های انسانی را در شعر وی نشان می‌دهد. ضمن این که شاعر چنین رویکردی را با تصویری زنده از واقعیت بازنمایی می کند و آن را با نگاه فلسفی خود نسبت به زندگی و انسان مدرن در هم می آمیزد.
